Nou ja, veilig is anders … maar een mooie foto is het wel
Hoezo stoffig: ik krijg al een hoestbui als ik naar de foto kijk. Maar zodra je buiten de stad komt zijn de meeste wegen onverhard.
Een banaantje eten achter op de auto: de heren hebben duidelijk plezier
Een typisch dorpje in Karnataka, de provincie waarin Bangalore ook ligt. In de verte de Hillstation waar we naar toe willen.
Hier wassen de vrouwen nog in de rivier……
……. en worden de peultjes langs de weg verkocht.
Een versieiring aan (op!) de muur als teken dat we een tempel naderen
Ik was hier met collega Tim en zijn vrouw Riette. Terwijl Riette aan een flesje water wilde drinken griste een aap de fles uit haar hand. Er is verder niks gebeurd, maar de schrik zat er bij Riette goed in. De apen zijn hier berucht voor hun agressief gedrag jegens bezoekers.
Maar het landschap is mooi: hier een uitzicht over Karnataka
Nee Michelle: ik zit hier niet te vlooien en ik word niet gevlooid. Elke overeenkomst met mij berust op louter toeval.
Ik hoop dat deze man (3 weken nadat deze foto is gemaakt) eindelijk boven bij de tempel is aangekomen. De tijd die hij nodig had om de trap te beklimmen, kun je niet met een stopwatch meten, maar met een kalender.
Het harde leven is duidelijk van zijn gezicht te lezen.
Een fikse klim naar de tempel boven op de hillstation
Deze man geeft zijn offergaven aan de god
Overal lachende kinderen die dolgraag op de foto willen.
Zij was een beetje verlegen en kroop steeds achter de boom, maar ze wide uiteindelijk toch voor me op de foto. Lief he?
Deze vila valt toch echt onder de categorie: verkeerd afgelopen. Hier klus je niet meer tegen op.
Geen idee welke god hier vereerd wordt, maar zijn gele pruik staat hem goed
Kinderen zwaaien ons vrolijk toe, als …….
….. de moedigste van het stel naar ons toe loopt …..
……….. en als beloning alleen op de foto mag.